بررسی رابطه سلامت روانی و راهبردهای مقابله‌ای در بین جانبازان قطع نخاع شهرستان تبریز

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه‌ی بین سلامت روانی و راهبردهای مقابله‌ای در جانبازان قطع نخاع شهرستان تبریز انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه جانبازان قطع نخاع شهرستان تبریز است که تعداد آنها 40 نفر می‌باشد. ابزارهای گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) فرم 28 سؤالی و پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای لازاروس و فولکمن است. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نمره 19 انجام شده است. برای توصیف یافته‌ها از فراوانی و درصد و برای آزمون فرضیه‌ها از ضریب رگرسیون استفاده شده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان می‌دهد که استفاده از سبک‌های مقابله‌ای «هیجان‌مدار» و «مسأله‌مدار» توسط جانبازان قطع نخاع شهرستان تبریز را نمی‌توان از طریق متغیرهای: سلامت روانی، اختلال جسمانی، اضطراب و اختلال در کارکرد اجتماعی آنها پیش‌بینی کرد و باید به دنبال عوامل دیگری به غیر از عوامل یاد شده بود. اما استفاده از این دو سبک (هیجان‌مدار و مسأله‌مدار) از طریق متغیر «افسردگی» قابل پیش‌بینی است.